Na wstępie warto podkreślić, różnice w znanych technikach żabki. Wyróżniamy dwie główne techniki. Pierwszą z nich jest bardzo często spotykana na basenach rekreacyjnych „żabka dyrektorska” albo inaczej „żabka prezeska”, gdzie pływak przez cały czas trzyma głowę nad wodą. Przeciwieństwem jest żabka kryta, gdzie głowę chowa się do wody przy każdym cyklu. Taka żabka jest określana jako styl klasyczny.

Bardzo często słyszymy, że pływanie żabką wpływa negatywnie na kręgosłup, a najbardziej na odcinek lędźwiowy. Bardzo często lekarze opierając się tylko i wyłącznie na tym przeświadczeniu, zalecają każdemu pacjentowi z problemami z kręgosłupem zrezygnować z pływania żabką.

Znani nam fizjoterapeuci, specjalizujący się w fizjoterapii w wodzie, nie do końca się z tym zgadzają. O ile pływanie żabką dyrektorską jest szkodliwe, ponieważ przez ciągłe trzymanie głowy w górze zwiększa się napięcie izometryczne szyi, tak pływanie krytą żabką już nie zawsze jest szkodliwe.