Podobnie jak amerykański baseball, gra wywodząca się od polskiej gry „palant”.

Zasady kwadranta opracowane zostały prawie 100 lat temu (w 1930r.), chociaż jego tradycje sięgają ponad 400 lat. Wywodzi się on bowiem z gry „Palant”, w którego grano już na dworze Zygmunta Augusta. Palant uważany był nawet najpopularniejszą grą w Polsce w XVIII i XIX wieku. Co ciekawe, jedna z tez, wysunięta przez prof. Normana Davisa w książce „Boże Igrzysko”, mówi o tym, że amerykański baseball wywodzi się właśnie z polskiego „palanta”. Wg niego amerykański gubernator John Smith, w 1608r. zwerbował na swoją wyprawę do Ameryki polskich specjalistów z różnych dziedzin. To oni mieli rozpropagować palanta w jednej z pierwszych kolonii w Ameryce Północnej.

Zasady kwadranta są łatwe i intuicyjne. Do gry przystępują dwie drużyny, których kapitanowie biorą udział w losowaniu. Losowanie jest tutaj inne niż w każdej innej grze jaką znacie. Jeden z zawodników chwyta kij pionowo, uchwytem skierowanym ku górze. Następnie rzuca go w kierunku kapitana drugiej drużyny, tak aby ten złapał go w możliwie jak najniższym punkcie. Od tego momentu kapitanowie chwytają kij coraz bliżej górnej części kija. Kapitan, który chwyci kij jako ostatni, zwycięża losowanie, a jego drużyna staje się drużyną atakującą.

Zawodnicy drużyny atakującej ustawiają się po lewej stronie od gniazda i kolejno przystępują do wykonania odbicia. Jeśli odbicie będzie skuteczne, tzn. zawodnicy trafią piłkę, a ta poleci za linię półmetka (linię pomiędzy bazami 1 i 3) bez wcześniejszego kontaktu z podłożem, może rozpocząć bieg do pierwszej bazy. Wcześniej jednak musi odłożyć kij do gniazda. Zawodnik podczas biegu może zatrzymać się przy dowolnej bazie, będąc wtedy bezpiecznym. Punkt zdobywa dopiero wtedy, kiedy zaliczy wszystkie bazy i wróci z powrotem za linię końcową boiska. Wykupuje w ten sposób jednego z zawodników skutych, czyli takich, którzy zostali wcześniej „wyautowani” (nie trafili w piłkę, nie przebili piłki za linię półmetka, wybiegli z gniazda z kijem, wyrzucili kij po za gniazdo lub popełnili inne z wykroczeń, o których dowiecie się na naszych półkoloniach).

Zadaniem drużyny broniącej jest jak najszybsze złapanie piłki i odrzucenie jej za linię końcową boiska. Najlepiej złapać piłkę jednorącz, bezpośrednio z powietrza (piłka po odbiciu kijem, nie dotknie wcześniej ziemi). Taki chwyt nazywany jest „kampa” i powoduje natychmiastową zmianę drużyn (drużyna atakująca staje się broniącą i na odwrót). W innym przypadku odrzucenie piłki za linię, powoduje zatrzymanie akcji drużyny atakującej. Dodatkowo, jeśli któryś z atakujących znajduje się w drodze pomiędzy bazami, zostaje „wyautowany”.

Kwadrant jest grą o bardzo zróżnicowanym charakterze. Występuje tu bieg, rzut, chwyt piłki i uderzenie piłki kijem. Połączenie tego wszystkiego powoduje, że podczas gry kształtują nam się szybkość, zwinność, zręczność i siła, a także koordynacja ruchowa. Kwadrant uczy też współdziałania w zespole, co jest niezmiernie ważne nie tylko w sporcie, ale i w życiu codziennym. Między innymi również dlatego półkolonie sportowe nie mogą odbyć się bez gry w kwadranta!